Hydrangea Paniculata: Variëteiten, Teelt, Snoei

2023 Auteur: Ashton Daniels | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-11-27 17:15

Pluimhortensia tussen struiken die bloeien vanaf de tweede helft van de zomer, ik zou voorrang geven. Het is zelfvoorzienend, zelfs als het alleen op het gazon groeit. Het heeft een comfortabele hoogte om te bekijken (in de regio Moskou - ongeveer 3 m), waardoor u kunt genieten van de pracht en het delicate aroma van bloeiwijzen. Het is moeilijk voor te stellen dat het in de natuur, in het zuiden van Sakhalin en de Koerilen-eilanden, in Japan en China, de grootte van een boom van 10 meter bereikt, en zijn stammen worden gewaardeerd om wit en zeer duurzaam hout en worden beschouwd als een goed siermateriaal.

Hydrangea paniculata Grandiflora

Pluimhortensia (Hydrangea paniculata) heeft roodbruine scheuten met tegenover elkaar liggende elliptische puntige bladeren van 5-15 lang, verspreid behaard, reliëf door sterk depressieve aderen. In halfschaduw zijn de bladeren donkergroen, in de zon lichter. Bloeiwijzen zijn groot, kegelvormig, 15-25 cm lang, paniculair, van veel bloemen, in het bovenste deel - biseksueel, maar meestal steriel, tot 2,5 cm in diameter. De bloeiwijzen zijn aantrekkelijk, zelfs als ze niet los zijn, bedekt met ronde toppen ter grootte van een speldenknop. Gedurende deze periode ziet de struik er delicaat uit, alsof hij bezaaid is met kralen. Wanneer het wonder van transformatie eindelijk plaatsvindt en de knoppen bloeien, zwermen insecten over de hagelbloemen. Onder het gewicht van de bloeiwijzen buigen de stengels en wordt de struik afgerond.

Hydrangea paniculata

De bloei gaat in onze zone door van half juli tot begin september, gedurende meer dan anderhalve maand, terwijl witte bloemen, terwijl ze bloeien, eerst roze worden aan de randen, dan nog meer, en uiteindelijk in roze-paarse pastelkleuren veranderen. In deze periode is het goed om ze te drogen voor winterboeketten. Later drogen de bloeiwijzen uit en krijgen ze een vuile tint, maar sieren ze nog steeds de herfsttuin. Het blad wordt in de herfst geel en bij sommige variëteiten krijgt het een paarse tint.

Begin oktober rijpen enkele kraakcapsules met gevleugelde zaden. Ze zijn bekervormig. Er is een versie die door deze gelijkenis de helft van de Latijnse naam van het geslacht hortensia (Hydrangea) gaf, van de woorden hortensia - water en aggeion - vat. Water wordt ook niet voor niets genoemd - hortensia's houden van vocht, in de natuur kiezen ze voor natte plaatsen, vaak langs rivieren.

Fruit voor tuinders is niet van groot belang, omdat variëteiten meestal worden gekweekt (de oorspronkelijke soort wordt vaker in oude tuinen aangetroffen), en veel van hen hebben volledig steriele bloeiwijzen, ze zijn het meest waardevol. Onlangs hebben veredelaars hard gewerkt aan deze populaire plant, en elk jaar zijn er altijd een paar nieuwe premières. Laten we proberen de variëteiten te vergelijken.

Hortensia-variëteiten paniculata

Allereerst over de oude, bewezen rassen:

Grandiflora (Grandiflora) - de meest voorkomende variëteit met grote, tot 30 cm, piramidale bloeiwijzen van steriele bloemen, wit, later roze, groenachtig rood in de herfst. Een van de leiders, niet alleen in de grootte van bloeiwijzen, maar ook in de groeisnelheid.

Hydrangea paniculata Grandiflora Brussels Lace - minder dan 2 m hoog, met delicate bloeiwijzen tot 35 cm, waarin er drie keer meer vruchtbare bloemen zijn dan steriele. De bloemen zijn groot, wit en worden aan het einde van de bloei licht roze, waardoor de struik echt kanten is. Een ander kenmerk van de variëteit zijn de wijnkleurige scheuten.

Floribunda (Floribunda) - overvloedige bloeiende vorm. Bereikt een hoogte van slechts 2 m. Vormt weelderige pluimen van roomwitte grote bloemen aan lange stelen, die aan het einde van de bloei roze verkleuren. In cultuur is deze variëteit zeldzaam.
Matilda (Mathilda) - tot 2 m hoog, bloeiwijzen tot 25 cm, grote bloemen, veranderen van kleur op dezelfde manier als bij de Grandiflora-variëteit. Heb een geur.
Pink Diamond In. Interidia (Pink Diamond syn. Interhydia) is een compacte variëteit van 1,5-2,5 m hoog, bloeiwijzen van meer dan 25 cm lang bestaan uit zowel vruchtbare als steriele bloemen met een witte, later roodachtige kleur.
Tardiva (Tardiva) - laatbloeiende vorm, tot 3 m hoog. Bloeiwijzen zijn roomwit, paarsroze in de herfst, relatief klein, tot 20 cm lang, kegelvormig, los, voornamelijk van steriele bloemen. Snelgroeiende variëteit.
Kyushu - tot 3 m, met een waaiervormige kroon en rechte roodbruine scheuten, met grote witte bloeiwijzen met een delicaat aroma. In de bloeiwijze overheersen vruchtbare bloemen, er zijn weinig steriele. Rode bladstengels dienen als extra versiering.
Uniek (uniek) - 2-3 m hoog. De bloemen zijn wit, steriel, roze tijdens de bloei, verzameld in grote breed-kegelvormige bloeiwijzen tot 25 cm lang. Een van de drie aromatische varianten.

Hydrangea paniculata Kyushu

Hydrangea paniculata Uniek

Rassen van de afgelopen jaren:

Bobo (Bobo) - dwergvariëteit tot 70 cm hoog. Bloeiwijzen zijn dicht, kegelvormig, beginnen vroeg te bloeien, al eind juni. In het begin zijn de bloemen wit of met een lichte citroentint, later kleuren ze lichtroze.

Darts Little Dot syn. Darlido (Dart's Little Dot syn. Darlido) is een lage variëteit van 0,8-1 m met roodbruine jonge scheuten. Bloeiwijzen zijn kleine, ronde, steriele bloemen zijn niet zo talrijk, wit, worden roze als ze bloeien.
Dolly (Dolly) - groeit iets meer dan 1,5 m hoog. De stengels zijn sterk, dragen grote kegelvormige bloeiwijzen die worden gedomineerd door steriele bloemen. Witte kleur wordt in de herfst vervangen door roze.
Diamond Rouge zonde. Rendia (Diamant Rouge syn. Rendia) is een variëteit met de meest intense kleur van bloeiwijzen van vandaag. Conische hoeden tot 40 cm lang openen met grote witte bloemen, worden dan roze en krijgen heldere kersenrode tinten in volledige oplossing.
Great Star (Great Star) - een variëteit tot 2 hoog, met bloeiwijzen tot 25 cm lang, voornamelijk bestaande uit vruchtbare bloemen, waartegen ongebruikelijke, grote, 7-10 cm in diameter, steriele bloemen zweven op lange steeltjes, met gebogen ronde bloembladen, die lijken op propellers.

Hortensia in paniek Diamant Rouge blauw. Rendia

Hydrangea paniculata Grote ster

Limeligth - tot 2 m, met sterke stengels die perfect grote breed piramidale pluimen bevatten, dicht gevuld met bloemen die groenachtig zijn, limoen in de schaduw en wit worden in de zon. In de herfst krijgen ze een roze tint. Ras van uitstekende kwaliteit, een van de beste.

Little Lime is een dwergvorm van de Limeligth-variëteit van ongeveer 1 m hoog, met grote bloeiwijzen van groenachtige bloemen die in de herfst roze worden. Geschikt voor tuin- en containerteelt.

Hydrangea paniculata Limeligth

Hydrangea paniculata Little Lime

Magical Fire is een compacte soort tot 1,2 m hoog. De bloeiwijzen zijn kegelvormig, relatief klein, tot 15 cm lang, ivoor, later krijgen ze een bordeauxrode tint en dan paars. Een heldere, mooie variëteit.

Pinky Winky - 2 m hoog, met grote kegelvormige bloeiwijzen, bestaande uit alleen steriele bloemen, aan het begin van bloei wit, later koraal en paarsroze. Een struik met stevige stelen, die goed zijn vorm behoudt. In de herfst verkleurt het blad paars-violet. Een ras met uitstekende eigenschappen.

Hydrangea paniculata Magic Fire

Hydrangea paniculata Pinky Winky

Silver Dollar (Silver Dollar) - een spreidende vorm, minder dan 2 m hoog en 1,5 keer breed. Weelderige groenachtig witte bloeiwijzen krijgen geleidelijk een zilverachtige tint en in de herfst - een roze blos.

Sunday Fraise (Sundae Fraise) - iets meer dan 1 m, breed kegelvormige bloeiwijzen, met groenachtig witte steriele bloemen. Geleidelijk van onderaf verandert de bloeiwijze in een aardbeikleur, wat de naam van de variëteit "Aardbeienijs" rechtvaardigt. Een zeer effectieve en compacte soort.

Hydrangea paniculata Silver Dollar

Hydrangea paniculata Sundae Fraise

Vanilla Freise syn. Reni (Vanille Fraise ® Renhy) - tot 1,5 m hoog, heeft een asymmetrische kroon, bruine scheuten en de meest intense roze kleur van bloeiwijzen, die bovenaan lang vanillewit blijven. Een van de heerlijkste nieuwe producten van de afgelopen jaren van de Franse fokker Eric Renault.

Fraze Melba syn. Renba (Fraise Melba ® Renba) is een struik tot 2 m hoog, met stevige stengels die niet uit elkaar vallen. De bloeiwijzen zijn groot, hun witte kleur verandert al snel in een helder aardbeirood. Aangenomen wordt dat deze variëteit zelfs beter is dan Vanille Fraise, gefokt door dezelfde fokker.

Hydrangea paniculaat Fraise Melba Renba Baby Lace (Blue PIIHPI) is de nieuwste, zeer compacte, rijkbloeiende soort met een groot aantal middelgrote wit-crème bloemen. De struik staat rechtop, slechts 1 m hoog en 75 cm breed.

Hydrangea paniculata Baby Lace blauw PIIHPI

Hydrangea paniculata kweken

Pluimhortensia is waardevol voor onze zone vanwege de hoge winterhardheid. U moet echter de oorsprong van het Verre Oosten onthouden en het toch voorzien van een beschermde, enigszins halfschaduwplaats. In de zon worden de bloeiwijzen wat kleiner en worden de bladeren lichter.

Het is veiliger om in het voorjaar te planten, als de plant een open wortelstelsel heeft, transplanteer de vermenigvuldigde planten dan met uw eigen handen. Plantmateriaal voor containers kan het hele seizoen worden geplant, bij voorkeur vóór begin september. Jonge planten hebben de eerste 2-3 jaar beschutting nodig.

In het begin ontwikkelt hortensia zich langzaam, later in onze strook is de groeisnelheid gemiddeld, met uitzondering van enkele snelgroeiende soorten, die wel 40 cm per jaar kunnen groeien.

Paniculaire hortensia vereist losse, vruchtbare leemachtige grond. Zandgronden zijn niet geschikt voor haar - ze zijn te droog, alkalisch en ook verstopt met cementbouwafval, omdat alkalisatie van de bodem verhindert de opname van veel elementen en leidt tot chlorose van de bladeren.

Sommige tuinders zijn van mening dat pluimhortensia, naar analogie met grootbladige hortensia, bodemverzuring vereist. Maar deze generalisatie is verkeerd. Deze soort groeit goed op bodems van zuur tot bijna neutraal (pH 5,5-6,5). De lemen van de regio Moskou zijn alleen geschikt voor zuurgraad en hoeven niet te worden aangepast.

De plant is hygrophilous, want hij is ideaal uniform en matig vochtig. Zelfs wateroverlast op korte termijn wordt getolereerd.

Het wortelstelsel van de plant is oppervlakkig, wijdverspreid voorbij de kruin, en houdt, zoals alle planten in het Verre Oosten, van koelte. Daarom is het jaarlijks in de lente nodig om de stamcirkel te mulchen. Mulch helpt zowel vocht in de grond vast te houden als de vruchtbaarheid van de bodem te behouden, wat een gunstig effect heeft op de bloei.

De plant bloeit op de scheuten van het lopende jaar. Hiermee moet bij het snoeien rekening gehouden worden. Correct snoeien zorgt niet alleen voor een mooie gewoonte van de struik, maar bevordert ook de vorming van grote bloeiwijzen.

Hydrangea paniculata

Hortensia paniculata snoeien

Het snoeien van hortensia paniculata kan worden uitgevoerd in de late herfst, na bladval, maar beter in het voorjaar, vóór het begin van het groeiseizoen.

Formatief snoeien is noodzakelijk voor jonge planten. Als de plant klein is en uit 2-3 korte twijgen bestaat, snijd ze dan spaarzaam in de herfst op een hoogte van 20-25 cm tot goede toppen om het uitlopen te stimuleren. Grotere zaailingen worden met een derde ingekort, zwakke en beschadigde scheuten worden verwijderd. Het doel van formatief snoeien is om sterkere scheuten te krijgen.

Door een kwekerij verkregen containerplanten zijn vaak groter, volwassener en hebben al meerdere stengels. Ze worden, net als de planten die al in de tuin groeien, in het voorjaar aan de gebruikelijke snoei onderworpen. Het bestaat uit het inkorten van de scheuten tot een paar sterke toppen die in staat zijn om goede bloeiwijzen te produceren op de gezwellen van het lopende jaar; eerst moet een kwart of een derde van de lengte van de scheuten worden afgesneden. Ook worden te lange en dunne scheuten afgesneden, wrijven en groeien naar binnen gekeerde kronen, bevroren, worden verwijderd. Dit snoeien moet jaarlijks worden gedaan. Met de leeftijd zul je te oude scheuten moeten wegknippen zodat ze op tijd worden vervangen door jonge scheuten.

Hortensia in paniek Grandiflora, standaard

Hier is het de moeite waard om de kwestie van het snoeien van vervaagde bloeiwijzen aan te raken. Ze schrijven vaak dat droge bloeiwijzen er decoratief uitzien in de winter, in rijm en sneeuwmutsen, dus het is beter om ze in de lente af te snijden. Naar mijn mening kan het snoeien van bloeiwijzen nog steeds het beste in de herfst worden gedaan, vooral voor oudere rassen met dunne stengels. Bij zware sneeuwval, ijzel kunnen takken afbreken. Het risico van breken door sneeuw neemt vooral toe als de struik tot één stam is gevormd en qua uiterlijk lijkt op een hoogstam. Het is noodzakelijk om te streven naar een meerstammige gewoonte. Alleen de doppen van de bloeiwijzen worden afgesneden, het belangrijkste snoeien wordt in de lente uitgevoerd, waardoor 3-5 sterke knoppen op de jaarlijkse gezwellen achterblijven.

Postzegelformulieren, die door kinderdagverblijven worden aangeboden, in de jeugd en vooral in de winter, moeten aan de steun worden gekoppeld. Ze hoeven geen brede kroon achter te laten, de scheuten af te snijden tot sterke toppen en de vorm af te ronden.

Als je het snoeien verwaarloost, scheurt de schors op de oude stengels van hortensia in de loop der jaren, wordt de kroon dikker met onregelmatige, zwakke scheuten, is de onderkant van de struik kaal en staan de bloeiwijzen alleen bovenaan. En de intensiteit van de bloei zelf neemt af.

Maar alles is te repareren. Hydrangea paniculata verdraagt sterke snoei tegen veroudering, zelfs op een stronk, op een hoogte van 10-15 cm vanaf de grond. Ze is duurzaam, 30 jaar is niet oud voor haar, ze kan best wel twee keer zo lang leven.

Snoeien in de lente moet worden gecombineerd met topdressing. Het is het handigst in het vroege voorjaar, zonder uitstel, om langwerkende korrelvormige meststof onder mulch toe te passen, dan hoeft u zich geen zorgen te maken over zomerverbanden.

Reproductie van hortensia paniculata

We zullen het dus niet hebben over zaadreproductie. Voornamelijk gekweekte variëteiten, en ze planten zich vegetatief voort.

De scheuten die overblijven na het snoeien worden in stekken gesneden met 4 paar knoppen, gepoederd met Kornevin en geplant in losse, met compost bemeste grond. Dek af met een niet-geweven afdekmateriaal. Planten die beginnen te groeien, krijgen regelmatig water. De niet-geweven stof wordt in augustus verwijderd als de warme dagen voorbij zijn. Voor de winter is een school met jonge planten bedekt met sparren takken. Het percentage bewortelingsstekken met de juiste zorg bereikt 100%.

Het is gemakkelijk om de plant met gelaagdheid te vermeerderen - de scheut wordt op de grond gebogen, vastgemaakt met een draadpen en besprenkeld met aarde. Na een jaar gescheiden.

Gebruik in landschap

Hydrangea paniculata ziet er goed uit als lintworm en wordt in groepen geplant om de bloei gunstig te presenteren. Witte en roze tinten van bloeiwijzen vallen helder op tegen de achtergrond van paarsbladige houtachtige vormen, voorzichtig gecombineerd met witbonte planten.

Als het onderste deel van de struik kaal is, kunt u een hortensiasamenstelling organiseren door soorten als eikenblad en gekartelde hortensia's op de voorgrond te planten. Dit zijn thermofiele soorten die winteropvang nodig hebben.

Eikenbladige hortensia (Hydrangea quercifolia) - tot 2 m hoog, bloeit eerder dan pluimhortensia, in juni-juli, met vergelijkbare bloeiwijzen, maar zeldzamer. In de buitenwijken bloeit het alleen in de warme zomer, heel bescheiden. Maar het heeft zeer decoratieve gelobde bladeren, vergelijkbaar met eiken, die in de herfst paars worden. Hun kleur zal een succesvolle combinatie vormen met de kleur van de bloeiwijzen van pluimhortensia. Dit ensemble doet denken aan natuurlijke gemeenschappen waar pluimhortensia vaak groeit in eikenbossen.

Hydrangea serrata (Hydrangea serrata) bloeit vrijwel gelijktijdig met paniculaire hortensia. Haar bloeiwijzen zijn anders - corymbose, voornamelijk bestaande uit biseksuele bloemen, omgeven door een paar grote steriele bloemen. De kleur van de bloeiwijzen is wit of blauw.

Engelse landschapsontwerpers raden aan om een pluimanemoon op de hortensia te planten. Het decoratieve lente-effect zal worden gegeven door de anemooneik, bergkevers, nieskruid, de herfst - de landgenoot van onze heldin, de Japanse anemoon of haar hybriden, evenals astilbe die tegelijkertijd bloeit.